Al eens gehoord van pseudokroep? Deze week schrok ik wakker van mijn 4-jarige die in volledige paniek was. Benauwd, blaffende hoest en pijn aan z’n keel. Ik was alleen thuis met alle twee mijn kindjes en wist dat ik Teun niet binnen een kwartiertje weer in slaap zou hebben, ik belde dus mijn moeder die direct in haar pyjama naar ons toe kwam. Na 2 uur lagen oma en Teun samen op een groot matras in zijn kamer en werd het van een akelige ervaring ineens een feestje voor de kleine man.
Daarbij hielp het enorm dat ik wist wat er aan de hand was en dus zelf niet in paniek was. In tegenstelling tot de eerste keer dat hij een aanval had als klein baby’tje. Toen belden we 112… :’) Gelukkig waren ze heel lief en toen het allemaal reuze mee bleek te vallen zeiden ze: ‘Beter een keer te veel gebeld, dan te weinig.’ Maar ik schaamde me toch kapot.
Anyway, het is dus fijn om te weten wat pseudokroep is, zodat je ook weet hoe te handelen en de rust kunt bewaren. Dan bespaar ik jullie even de gene van je een overbezorgde moeder voelen die voor niks de hulpdiensten laat uitrukken… Hou natuurlijk in je achterhoofd dat mijn advies geen medisch advies vervangt. Vertrouw altijd op je gezonde verstand en intuïtie!
Wat is pseudokroep?
Pseudokroep komt vooral voor bij kindjes van 6 maanden tot 6 jaar, waarvan de piek ligt in de peuterleeftijd. Gek genoeg blijkbaar vaker bij jongens, dan bij meisjes. De symptomen bestaan uit:
Een gierende ademhaling
Heesheid
Een blafhoest (denk aan het geluid dat een zeehondje maakt)
De aanval vindt vaak in de avond of nacht plaats. Logisch dus, dat je best kan schrikken. Het ziet er akelig uit en je kindje kan behoorlijk overstuur zijn. Die angst en het huilen maken de klachten vaak erger. De eerste keer kun je als ouders best wel in paniek raken als je kindje het ene moment rustig ligt te slapen en het volgende moment klinkt als een 60 jaar oude roker met COPD.
Pseudokroep wordt veroorzaakt door een virusinfectie aan de bovenste luchtwegen. Rond de stembanden raken de slijmvliezen wat ontstoken en zwellen op. Voor de diagnose is geen onderzoek nodig, deze wordt gesteld aan de hand van de klachten.
Let op: er is meestal géén sprake van koorts (hogere temperatuur dan 38 °C).
Wat moet ik doen als mijn kindje een aanval heeft?
Er is eigenlijk geen echte behandeling nodig. Je hoeft dus in principe niemand te bellen (zoals ik wél deed de eerste keer). Het belangrijkste? Heel veel liefde! Probeer je kind te kalmeren en af te leiden. Blijf zelf rustig en praat tegen je kindje.
Je kunt eventueel stomen (in een badkamer de hete douche aanzetten en daar even zitten). Hoewel de werking van stoom niet wetenschappelijk is aangetoond kan het gevoel dat je iets kunt doen wél rust brengen. Mijn vader is toen mijn broertje ’s nachts pseudokroep had, midden in de nacht naar huis gereden van een weekendje weg om de korreltjes tegen pseudokroep op te halen. Toen de korreltjes gegeven waren, kon iedereen al snel rustig ademhalen. De volgende dag bleek dat hij in alle haast totaal andere korreltjes had meegenomen. Placebo effect kan héél waardevol zijn!
Bij de pseudokroepaanval toen Teun een baby was, gaf de aanwezigheid van de ambulancemedewerkers ons en hem rust en was het eigenlijk alweer goed. Tijdens de afgelopen aanval werkte het om even te vertellen over de pseudokroep die hij als baby had, die ikzelf had gehad en mijn broertje. (Het is vervelend, maar komt goed!) Hij kreeg een slokje lauwe thee met honing (niet voor de allerkleinsten!), we lazen in de woonkamer een boekje en hij keek met oma foto’s van hun Eftelingbezoekje samen. Lekker afleiden dus.
Gaat het echt niet over, dan kan een ontstekingsremmer gegeven worden. Omdat psuedokroep veroorzaakt wordt door een virus, heeft antibiotica geen zin (werkt alleen tegen bacteriën namelijk).
Is pseudokroep gevaarlijk?
Normaal gezien zouden de klachten binnen een paar uur weg moeten zijn en is pseudokroep een onschuldige aandoening zonder blijvende gevolgen. Het kan wel zijn dat je kindje een paar avonden achter elkaar een aanval krijgt.
Blijf natuurlijk altijd alert en neem contact op met de eerste hulp als je kindje benauwd blijft, suf wordt of juist heel onrustig. Vertrouw altijd op je onderbuik als je je toch zorgen maakt! Want zoals de ambulancemedewerker al tegen mij zei: ‘Beter een keer te veel, dan een keer te weinig gebeld’.
Comments